ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ


«Γιατί μας δηλητηριάζετε; Επειδή αφοδεύουμε όπως εσείς, αν και φυσικά πολύ λιγότερο; Για μερικές κουτσουλίτσες στα πολύτιμα τσιμέντα και στις λαμαρίνες σας; Σίγουρα όχι για το περιστασιακό «γούρι» στο πέτο κάποιου περαστικού. Ναι, έχετε δίκιο, εμείς δεν διαχειριζόμαστε τις μικρές κουτσουλιές μας τόσο προσεκτικά και οργανωμένα όπως εσείς τις τεράστιες κουρ*δες σας. Δεν μετατρέπουμε ολόκληρα νησιά σε αποθήκες των προϊόντων των εντέρων μας, δεν τα χύνουμε σε τεράστιες ποσότητες στη θάλασσα, δεν φτάνουμε στο σημείο από το πολύ χέσιμο να μολύνουμε τα υπόγεια ύδατα. Αντιθέτως, οι κουτσουλιές μας είναι εξαιρετικό λίπασμα για τις καλλιέργειές σας, για τα περβόλια σας. Κάποτε, οι προηγούμενες γενιές σας τις μάζευαν κάτω από τις φωλιές μας. Αλλά, βέβαια, τώρα προτιμάτε τα βιομηχανικά παραγόμενα λιπάσματα, προξενώντας ανυπολόγιστες καταστροφές στο περιβάλλον και υποβαθμίζοντας την ίδια την ποιότητα της τροφής σας.

Μήπως γίναμε πάρα πολλά; Είμαστε τόσο πολλά όσο εσείς; Προκαλούμε τα προβλήματα που προκαλείτε εσείς; Εξαφανίζουμε μαζικά άλλα είδη; Καταστρέφουμε τον πλανήτη; Μήπως κάποιος πρέπει να ρίξει φόλα και σε εσάς, τόσοι πολλοί και καταστροφικοί που γίνατε; Από παλιά, αρκετά από εμάς ζούμε δίπλα σας, σας κρατάμε συντροφιά, παρηγορούμε τις μελαγχολικές και απελπισμένες ψυχές, δίνουμε με το πέταγμά μας λίγη ελπίδα στα βλέμματα που την αναζητούν απεγνωσμένα και στις γκρίζες, άχαρες πόλεις σας, κάνουμε λίγο πιο ανεκτή τη ζωή σε αυτές και μόνο με την παρουσία μας. Κάνουμε λίγο πιο χαρούμενα τα παιδιά, ενώ ελισσόμαστε ανάμεσα στα πόδια σας και περιστασιακά μας πολτοποιούν οι ρόδες των αυτοκινήτων σας, καθώς προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ένα ψίχουλο με την ψυχή στο στόμα. Τρώμε τα σκουπίδια σας, ψίχουλα, λίγα πεταγμένα ψωμιά, ένα μισοφαγωμένο κουλούρι εδώ και εκεί. Κτίζουμε τις φωλιές μας όπου μπορέσουμε να βρούμε λίγο χώρο, με ό,τι βρούμε, και πολλές φορές τα δάχτυλά μας μπλέκονται στις κλωστές του πολιτισμού σας και τα χάνουμε. Παίρνουμε με εμπιστοσύνη την τροφή από τα χέρια σας… πώς μπορείτε και μας το κάνετε αυτό; Πώς μπορείτε να μας ταΐζετε θάνατο; Γιατί;»

Από το blog : http://perastikos.blogspot.com

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος13.5.11

    sinxaritiria kai me megali xara simetexoume sti dikisas apopsi giati kai emeis agapame poli ta peristerakia!!!! i mama mou kai ego!!!!!! athina kai katerina

    ΑπάντησηΔιαγραφή